Onzekerheid en een onveilig gevoel door epilepsieaanvallen

“Ik weet precies wanneer Mony een aanval heeft, want dan komt ze altijd even tegen me aanleunen”, zegt de leerkracht van groep 2 over een leerling met epilepsie. Mony is een kleuter en voelt de aanvallen aankomen. Ze gaat dan snel naar haar juf en gaat even tegen haar aanhangen. Wanneer ze niet op haar eigen lichaam kan rekenen, zoekt ze gewoon een ander lichaam waar ze op kan rekenen.

Onzekerheid en een onveilig gevoel

Wanneer je epilepsie hebt, valt je brein even uit. Dit uitvallen geeft veel onzekerheid bij kinderen met epilepsie. Je weet even niets meer of je maakt plotseling rare bewegingen. Van tevoren weet je nooit wanneer de volgende aanval zal komen. Je weet niet wanneer je wel en wanneer je niet op je eigen lichaam kunt rekenen. Veel kinderen met epilepsie hebben daardoor last van onzekerheid en een onveilig gevoel.

Houvast tijdens een epileptische aanval

Jendrik is iets ouder dan Mony. Hij zit in groep 6 en heeft altijd een knuffel in zijn tas. Ook hij voelt de aanval aankomen. Steeds wanneer hij dit voelt, doet hij zijn tas open en houdt hij zijn favoriete knuffel even vast tot zijn aanval weer over is. De knuffel geeft hem houvast en daardoor een veilig gevoel.

Een gebrek aan houvast in het voortgezet onderwijs

Lana zit in het derde jaar van de middelbare school. Zij leunt niet meer tegen de juf en heeft geen knuffel in haar tas. Ze heeft echter wel een houvast nodig, want ze voelt zich onzeker en onveilig op school. Zowel de epilepsie als de medicatiebijwerkingen zijn heftig. Lana’s klasgenoten hebben geen begrip voor haar vermoeidheid die een gevolg is van de epilepsie. Hierdoor wordt ze gepest. De mentor begrijpt niet goed dat Lana zich niet wat pittiger opstelt. In een gesprek met de zorgcoördinator geef ik aan dat Lana binnen de school een houvast nodig heeft, zoals jonge kinderen hun knuffel of de juf vastpakken. De zorgcoördinator pakt dit meteen op. Regelmatig voert ze gesprekken met Lana en haar deur staat altijd voor Lana open.

Houvast zorgt voor zelfvertrouwen

Het effect is meteen zichtbaar. Lana heeft meer plezier in school. Ze krijgt zoveel zelfvertrouwen dat ze aangeeft van klas te willen wisselen. In de nieuwe klas maakt ze snel vriendinnen. Ze lacht weer. Psychisch leunt Lana zo nu en dan tegen de zorgcoördinator aan en dit geeft haar de basis om de dag weer aan te kunnen.

Auteur

Nantsje Leijendekker

Voormalig ambulant onderwijskundig begeleider

Lees ook